skoro świt

См. также в других словарях:

• świt — Skoro świt «bardzo wcześnie, rano»: Wstawał skoro świt i wchodził do stajni, wynosząc z niej na łopacie, na widłach krowi placek po placku (...). T. Nowak, Półbaśnie. Blady świt zob. blady 1. (Być) od świtu na nogach zob. noga 4. Od świtu do nocy …   Słownik frazeologiczny

• skoro — świt zob. świt …   Słownik frazeologiczny

• skoro — książk. «spójnik rozpoczynający zdanie» a) «określające czas dziania się, odbywania się czegoś; jak tylko, z chwilą gdy» Skoro wzejdzie słońce, ruszymy w drogę. Skorośmy tylko wyjechali z miasta, zaczął padać deszcz. ◊ pot. Skoro świt «bardzo… …   Słownik języka polskiego

• świt — m IV, D. u, Ms. świcie; lm M. y «pora stopniowego rozjaśniania się nieba aż do momentu pojawienia się słońca; początek ranka, brzask» Biały, blady, różowy, szary, wczesny świt. Blaski świtu. Świt różowił niebo. ∆ O świcie, świtem, skoro świt,… …   Słownik języka polskiego

• skoro — {{/stl 13}}{{stl 8}}spój., ofic. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wprowadza zdania podrzędne warunku lub przyczyny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skoro źle się czujesz, nie możesz uczestniczyć w zajęciach. Skoro wyszliśmy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wstawać z kurami — {{/stl 13}}{{stl 7}} wstawać, budzić się bardzo wcześnie rano, skoro świt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na wsi wstaje się z kurami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień